เมล็ดฟักทองยังเป็นที่รู้จักในทวีปอเมริกาเหนือเป็นPepita (จากเม็กซิกันสเปน : Pepita de Calabaza "เมล็ดพันธุ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของสควอช") เป็นกินเมล็ดของฟักทองหรือพันธุ์อื่น ๆ บางอย่างของสควอช โดยทั่วไปแล้วเมล็ดแบนและรูปไข่แบบอสมมาตรมีเปลือกนอกสีขาวและมีสีเขียวอ่อนหลังจากลอกเปลือกออก บางสายพันธุ์นั้นไร้ประโยชน์และปลูกเพื่อเมล็ดที่กินได้เท่านั้น เมล็ดเป็นสารอาหาร - และแคลอรี่อุดมไปด้วยไขมันโดยเฉพาะอย่างยิ่ง (โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรดไลโนเลอิกและกรดโอเลอิก ), โปรตีน , ใยอาหารนานาชนิดและแร่ธาตุอาหาร เมล็ดฟักทองสามารถดูทั้งเคอร์เนลปลาหรือทั้งเมล็ด unhulled และมากที่สุดหมายถึงการคั่วสินค้าที่สิ้นสุดใช้เป็นอาหารว่าง

สนับสนุนโดยlucaclub88

เว็ป บาคาร่าออนไลน์ ที่ดีที่สุด

เมล็ดฟักทองเป็นส่วนประกอบที่พบได้ทั่วไปในอาหารเม็กซิกันและยังมีการคั่วและเสิร์ฟเป็นอาหารว่าง [2]หมักและคั่วเป็นของว่างในฤดูใบไม้ร่วงตามฤดูกาลในสหรัฐอเมริกาเช่นเดียวกับขนมขบเคี้ยวที่ผลิตและจำหน่ายในเชิงพาณิชย์เช่นเมล็ดทานตะวันมีจำหน่ายตลอดทั้งปี Pepitas เป็นที่รู้จักกันในชื่อภาษาสเปนของพวกเขา (มักจะสั้นลง) และมักจะเค็มและ spiced บางครั้งหลังจากย่าง (และวันนี้ยังมีเป็นชุดผลิตภัณฑ์) ในเม็กซิโกและประเทศอื่น ๆ ในละตินอเมริกาในตะวันตกเฉียงใต้ของอเมริกาและอาหารพิเศษและเม็กซิกัน ร้านค้า หลักฐานที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักกันของ domestication ของCucurbitaวันที่กลับ 8,000-10,000 ปีที่ผ่านมา predating domestication ของพืชอื่น ๆ เช่นข้าวโพดและถั่วทั่วไปในภูมิภาคประมาณ 4,000 ปี การเปลี่ยนแปลงในรูปร่างและสีของผลไม้แสดงถึงการผสมพันธุ์แบบตั้งใจของC. pepoเกิดขึ้นเมื่อไม่เกิน 8,000 ปีก่อน [3] [4]กระบวนการในการพัฒนาความรู้ทางการเกษตรของครัวเรือนพืชเกิดขึ้นในช่วง 5,000-6,500 ปีในเมโส สควอชได้รับการโดดแรกกับข้าวโพดที่สองตามด้วยถั่วทั้งหมดกลายเป็นส่วนหนึ่งของThree Sisters ระบบการเกษตร [5] [6] เป็นส่วนผสมในตุ่นอาหารที่พวกเขาเป็นที่รู้จักกันในภาษาสเปนเป็นpipián ขนมเม็กซิกันใช้ pepitas ในแฟชั่นช่างจะเรียกว่าเป็นpepitoría เมล็ดฟักทองคั่วย่างเค็มเล็กน้อยได้รับความนิยมในกรีซโดยมีชื่อภาษาอิตาลีว่าpassatempo ("งานอดิเรก") น้ำมันกดของเมล็ดคั่วของCucurbita pepo subsp pepo var. 'styriaca' ยังใช้ในอาหารยุโรปกลางและยุโรปตะวันออก ตัวอย่างนี้เป็นน้ำมันเมล็ดฟักทอง [7] [8]เมล็ดฟักทองสามารถทำเป็นเนยถั่วได้ แห้งคั่วเมล็ดฟักทองมีน้ำ 2%, 49% ไขมัน , 15% คาร์โบไฮเดรต 30% โปรตีน (ตาราง) ในการอ้างอิง 100 กรัมให้บริการเมล็ดมีแคลอรี่ -dense (574 กิโลแคลอรี) และเป็นแหล่งที่อุดมไปด้วย (20% ของค่ารายวัน , DV หรือสูงกว่า) ของโปรตีนใยอาหาร , ไนอาซิน , เหล็ก , สังกะสี , แมงกานีส , แมกนีเซียมและฟอสฟอรัส (ตาราง) [9]เมล็ดเป็นแหล่งปานกลาง (10-19% DV) ของไรโบฟลาวิน , โฟเลต , กรดแพนโทธีนิก , โซเดียมและโพแทสเซียม (ตาราง) กรดไขมันที่สำคัญในเมล็ดฟักทองคือกรดไลโนเลอิกและกรดโอเลอิกโดยมีกรด Palmiticและกรดสเตียริกในปริมาณที่น้อยกว่า